قحط الرجال

Monday, December 31, 2018

ولایتی و حداد عادل، که هردو 72 ساله اند، هر كدام روی هم رفته بیش‌تر از 50 سمت دارند.

البته اينها فقط دانه درشت هاي مقامات چند شغله هستند. جالب است بدانيد كه طبق اصل 141 قانون اساسی افرادی که در قوه مجریه فعالیت می‌کنند حضور در بسیاری از مشاغل براي آنان ممنوع است .

اصل 141 قانون اساسي

«رئیس جمهور، معاونان رئیس جمهور، وزیران و کارمندان دولت نمی‌توانند بیش از یک شغل دولتی داشته باشند و داشتن هر نوع شغل دیگر در موسساتی که تمام یا قسمتی از سرمایه آن متعلق به دولت یا موسسات عمومی است و نمایندگی مجلس شورای اسلامی و وکالت دادگستری و مشاوره حقوقی و نیز ریاست و مدیریت عامل یاعضویت در هیات مدیره انواع مختلف شرکت‌های خصوصی، جز شرکت‌های تعاونی ادارات و موسسات برای آنان ممنوع است.»

ولي از آنجائيكه در اين ديار از زمان مشروطه به بعد قانون اساسي فقط  روي كاغذ بوده كسي گوشش به اين اصول بدهكار نيست و علت را بايد از دو زوايه بررسي كرد :

1 – از زاويه مقامات : بديهي است كه هر كس در هر شغل و منصبي كه باشد از يك كارگر ساده گرفته تا رئيس جمهور همه دوست دارند كه تا آخر عمرشان مقام و منزلتي را كه دارند را حفظ كنند ما در ساليان اخير فقط يك نمونه نادر داشته ايم كه مقامي به تصميم خود از قدرت كنار رفته است و آن نلسون ماندلا در آفريقاي جنوبي بود كه وقتي به او پيشنهاد كردند براي بار دوم كانديد رياست جمهوري شود گفت من ديگر پير شده ام و بهتر است بروم با نوه هايم بازي كنم !  بقيه  مقامات آنقدر بر سر قدرت مانده اند تا عزرائيل آنها را بركنار كرده است ! از فيدل كاسترو كمونيست و بي خدا گرفته تا همتايات وطني كه خود را مرد خدا مي دانستند !

2- حكومت هاي خودكامه اي جايي براي رشد و نمو نيروهاي كارآمد باز نمي كنند فيلترهاي قوي دارند كه هر استعدادي را فيلتر مي كند و اين است كه قدرت در يك دايره اي محدود مي ماند و چون تعداد مشاغل زياد است واقعا با قحط الرجال مواجه مي شوند و كسي را ندارند كه به اين پست هاي حساس بگمارند.

3- دايره خودي و غيرخودي : در حكومت هاي خودكامه و غير دمكراتيك فقط كساني را به حلقه قدرت راه مي دهند كه خودي باشند و سرسپردگي اشان را اثابت كرده باشند ديگران به اين حلقه راهي ندارند اين است كه با كمبود نيروهاي كارامد مواجه مي شوند . در خوش بينانه ترين حالت اين ها  به افراد كارآمد بی‌اعتماد هستند .

4- انحصار قدرت : قدرت چنان جاذبه اي دارد كه كساني كه آن را بدست مي آورند حاضر به رها كردنش نيستند اگر قرار برشايسته سالاري باشد  بي ترديد افرادي بهتر از آنها روي كار مي آيند  چون هميشه دست بالاي دست بسيار است و نتيجه اش اين مي شود كه قدرت بتدريج از دست اين حاكمان بيرون مي رود و اين ها مي خواهند قدرت در انحصار خودشان باشد.

علي اكبرولايتي

يكي از دهها شغلي كه ولايتي دارد عضو هیات موسس  دانشگاه  آزاد است ولي عملا در مسائل اجرایی هم دخالت مي كند. مشاور رهبر در امور خارجه هم هست ...  كسي كه اين همه مشاغل دارد عملا در هيچكدام موفق نيست چون فرصت انجام وظيفه در هيچكدام را ندارد

كار به جايي رسيده است كه ایشان در تلويزيون ظاهر مي شود و در بعضی حوزه‌ها مثل تاریخ اسلام که  ابدا دانش و  صلاحیتي ندارد  اظهار نظراتی می کنند که در بسیاری اوقات از نظر مبانی و روش‌شناسی کاملا غلط است!

از طرفي ايشان پزشك اطفال هستند ولي ما يك مقاله علمي و كار پژوهشي و يا يك طبابت ساده در اين زمينه از ايشان نديديم چون اگر هم مدركي در اين زمينه گرفته مربوط به چهار دهه پيش است و الان اطلاعات ايشان ارزش عملي ندارد.

به همين جهت اگر ايشان مطب هم بزند كسي بچه اش را براي مداوا پيش ايشان نمي برد

ايشان مسئول بيمارستان مسيح دانشوري هم هستند ولي همه كارها بر عهده ديگران است و فقط نام ولایتی به عنوان مسئول آنجا بصورت فرماليته است  در صورتی که وقتی یک پزشک مسئولیت یک مرکز پزشکی ویژه را برعهده دارد، باید تمام وقت برای توسعه و گسترش آن مرکز فعالیت داشته باشد.

غلامعلی حداد عادل

ايشان هم در اشغال مشاغل گوناگون يد طولايي دارد  دانشنامه جهان اسلام به نام آقای حداد عادل است. اما اگر فردی به نام آقای طارمی معاون علمی ایشان نباشد، این دانشنامه هيچ بازدهي  نخواهد داشت.

خب  چرا با وجود این همه متخصص در حوزه زبان و ادب فارسی از جمله بزرگاني چون جلال الدين كزازي و صدها انديشمند ديگر اين چه  اصراري كه بايد فقط نام  حداد عادل روي اين دانشنامه باشد؟

همين فرهنگستان زبان كه رياستش با ايشان است در سالهای اخیر واقعا چه تولیداتی را در ارتباط با پویایی زبان فارسی داشته است؟ ايشان بهتر است اول برود جايگزيني براي نام خودش پيدا كند كه تماماً عربي است غلامعلي اش را كه نمي توان كار كرد ولي فاميل اش را مي تواند بگذارد آهنگر دادگر !

همين آدمها همه اين مقامات انتصابي را از طريق ارتباط بدست آورده اند ولي اگر قرار به گزينش مردمي باشد بعيد مي دانم مردم  حتي براي يكي از اين پست ها به اين افراد راي بدهند !  و فعلا سوار بر رانت قدرت مي رانند و اين در حالي است كه در كشورهاي صنعتي و توسعه يافته 99% مديران فقط يك شغل دارند و تازه اگر دو شغله هم هستند شغل دوم آنها تدريس در زمينه كاريشان در دانشگاه است .

.................م.ت 10 ديماه 1397 – ممكو